എഴുത്ത് എന്ന അഭ്യാസം കൈമോശം വന്നിരിക്കുന്നു. ഇന്നലെയാണ് തിരിച്ചറിഞ്ഞത് !!. ഇന്നലെ ഒരു സ്ഥലം രജിസ്റ്റര് ഉണ്ടായിരുന്നു . എന്റെ റോള് സാക്ഷിയുടെ! ആദ്യമായിട്ടാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു പരിപാടിയില് പങ്കെടുക്കുനത് . തിരിച്ചറിയല് കാര്ഡും പിടിച്ച് എപ്പോ ഒപ്പിടാന്പറയും എന്ന് ആലോചിച്ചുനിന്ന എന്നോട് എഴുതിക്കോളാന് പറഞ്ഞു. കൂടെ ഒരു താക്കീതും " ഇംഗ്ലീഷ് വേണ്ട, മലയാളത്തില് മതി ".
അങ്ങിനെ പ്രീ ഡിഗ്രി മുതല് ഹിന്ദി സെക്കന്റ് ലാംഗ്വേജ് എടുത്ടിനുള്ള സമ്മാനം കിട്ടി. ഹിന്ദിയും അറിയില്ല മലയാളവും അറിയില്ല. ഇംഗ്ലീഷില് ആകെ അറിയാവുന്നത് ഒപ്പിടാനാണ് . അതുതന്നെ രണ്ടെണ്ണം ഇട്ടാല് ഒരു ബന്ധവും കാണില്ല . എഴുതേണ്ട കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞുതന്നു. ഭാഗ്യത്തിന് പേര് , സ്ഥലം തുടങ്ങിയവ എഴുതാന്പറ്റി. കൈയ്യക്ഷരം ബഹുവിശേഷം. ചുറ്റിപ്പോയത് "തൊഴില് " , ഒള്ളത് ഒരെണ്ണം കയ്യാലപ്പുറത്തെ തേങ്ങ പോലെയാ ... പോരാത്തതിന് മലയാളത്തിലെഴുതണം .
"കമ്പ്യൂട്ടര് പ്രോഗ്രാമര് " എന്നെഴുതാം . കംപ്യൂട്ടര് ആണോ അതോ കമ്പ്യൂട്ടര് ആണോ ? ഏതോ ഒന്നെഴുതി. പ്രോഗ്രാമര് എന്നഭാഗം എഴുതി മുഴുവനാക്കിയില്ല , അവര് പേന പിടിച്ചുവാങ്ങി മുഴുവനാക്കി. ഒപ്പ് ഒന്നേ വേണ്ടിവന്നൊള്ളു, അവരുടെ ഭാഗ്യം .
എഴുത്ത് എന്നത് അഭ്യാസം ആണ് . പുസ്തകം വായന എഴുത്തിനെ സഹായിക്കും എന്നത് സത്യം ആണ്. പക്ഷെ എഴുത്ത് എഴുതിത്തന്നെ പരിശീലിക്കണം .
എല്ലാം ഒന്നേന്നു തൊടങ്ങണം. ദിവസവും എഴുതണം, കമ്പ്യൂട്ടറില് ഇല്ലേലും കുഴപ്പമില്ല . പേപ്പറില് തന്നെ എഴുതണം. രണ്ടുവര എഴുതണം, കൈയ്യക്ഷരം നന്നാവണ്ടേ ?
എന്തുനല്ല നടക്കാത്ത സ്വപ്നം ;)